Yazı: Tarık Yurtgezer
Fotoğraflar: Nilgün
Yurtgezer
Doğa Yurtgezer
Tarık Yurtgezer
Kurban Bayramı tatilini fırsat
bilip üç gün ailecek Bartın civarına kaçtık.
Yanımızda iki DSLR ve bir adet de gelişmiş kompak makine vardı. Bartın
denilince hemen akla Amasra ve Çakraz gelir ama biz Bartın’ın pek bilinmeyen
bir mekanında konakladık.
Sabah çıktğımız yolculukta öğlene
doğru Bartın’a ulaştık ve hemen Güzelcehisar yönüne doğru devam ettik.
Güzelcehisar’a varmadan önce İnkumu’nda küçük bir mola verip fotoğraflar çektik.
Daha sonra Güzelcehisar’ın tek konaklama tesisi olan Hisar pansiyona vardık. Pansiyon sahibemiz Saniye hanımın pişirdiği barbunları yiyip çayımızı içtik ve biraz dinlendik. Güzelcehisar Bartın merkeze bağlı ve denizden yüksekte bir köy. Hemen aşağısında güzel bir kumsalı var. Kumsalın iki tarafı kayalıklarla sınırlanmış. Sağ taraftaki kayalıkta bitki örtüsü arasında dikkatli bakılınca farkedilen, köyün adını aldığı bir Ceneviz kalesi var. Kumsalın sol tarfında ise dağlardan dümdüz inen ve denize saplanan, beni de fotoğrafik olarak çok cezbeden bazalt sütunlar mevcut.
.jpg)
Dinlenmenin ardından fotoğraf
çekmek için kumsala indik. Ben doğruca bazalt sütunlara yönelirken Nilgün ve
Doğa kumlarda fotoğraf aradılar. Onlar batmakta olan güneşle oynarken ben de Günbatımını
ve sonrasını fotoğrafladım. Akşam yemeğinden sonra odamıza çekildik ve uyuduk.
Daha sonra Güzelcehisar’ın tek konaklama tesisi olan Hisar pansiyona vardık. Pansiyon sahibemiz Saniye hanımın pişirdiği barbunları yiyip çayımızı içtik ve biraz dinlendik. Güzelcehisar Bartın merkeze bağlı ve denizden yüksekte bir köy. Hemen aşağısında güzel bir kumsalı var. Kumsalın iki tarafı kayalıklarla sınırlanmış. Sağ taraftaki kayalıkta bitki örtüsü arasında dikkatli bakılınca farkedilen, köyün adını aldığı bir Ceneviz kalesi var. Kumsalın sol tarfında ise dağlardan dümdüz inen ve denize saplanan, beni de fotoğrafik olarak çok cezbeden bazalt sütunlar mevcut.
.jpg)
Ertesi sabah kahvaltı sonrası
arabamıza atlayıp doğruca Amasra’ya gittik. Kaleiçinde ve limanda fotoğraflar
çektik.
Öğene kadar vakit geçirdiğimiz Amasra’dan sonraki durağımız Çakraz’dı. Ancak Çakraz’ı o eski sevimli köy olmaktan çıkmıştı. Burada fazla oyalanmadan yolumuza devam edip Kurucaşile’nin bir köyü olan Tekkeönü’ne ulaştık. Tekne yapım atölyeleriyle ünlü olan bu şirin köyde bayram olaması nedeniyle atölyelerin hepsi kapalıydı. Biz de küçük limanında fotoğraflar çektik. Ben özellikle mendireğin dışındaki devasa kumtaşı kütlenin fotoğraflarını çekmek için bir hayli oyalandım. Daha sonra yolumuza devam edip kıyı boyunca manzaranın keyfini çıkararak Cide’ye kadar gittik. Artık akşam oluyordu. Biz de dönüşe geçtik. Dönerken Gidereos’a uğradık. Daha önce bir kaç kez geldiğim ve çok sevdiğim bu koyda bir kaç kare fotoğraf çektiysek de çevreye saçılmış çöplerin fazlalalığından dolayı pek keyif almadık. Zaten gün boyu gezdiğimiz cennet gibi mekanların bir çöplük görünümünde olmasından çok rahatsız olmuştuk. İşin daha vahim yanı yerel halkın bunu bir sorun olarak görmemesi, bunu kanıksamış olmalarıydı.
Akşam yemeğimizi Amasra’da yedik.
Amasra’da tabiki balık yenir ve balığı da mundar etmek olmaz. Sonra tekrar
Güzelcehisar’a döndük ve yattık.
Öğene kadar vakit geçirdiğimiz Amasra’dan sonraki durağımız Çakraz’dı. Ancak Çakraz’ı o eski sevimli köy olmaktan çıkmıştı. Burada fazla oyalanmadan yolumuza devam edip Kurucaşile’nin bir köyü olan Tekkeönü’ne ulaştık. Tekne yapım atölyeleriyle ünlü olan bu şirin köyde bayram olaması nedeniyle atölyelerin hepsi kapalıydı. Biz de küçük limanında fotoğraflar çektik. Ben özellikle mendireğin dışındaki devasa kumtaşı kütlenin fotoğraflarını çekmek için bir hayli oyalandım. Daha sonra yolumuza devam edip kıyı boyunca manzaranın keyfini çıkararak Cide’ye kadar gittik. Artık akşam oluyordu. Biz de dönüşe geçtik. Dönerken Gidereos’a uğradık. Daha önce bir kaç kez geldiğim ve çok sevdiğim bu koyda bir kaç kare fotoğraf çektiysek de çevreye saçılmış çöplerin fazlalalığından dolayı pek keyif almadık. Zaten gün boyu gezdiğimiz cennet gibi mekanların bir çöplük görünümünde olmasından çok rahatsız olmuştuk. İşin daha vahim yanı yerel halkın bunu bir sorun olarak görmemesi, bunu kanıksamış olmalarıydı.
Ertesi sabah kahvaltı sonrası
pansiyonumuza veda edip Safranbolu’ya doğru yola çıktık. Bartın Safranbolu
arasını güzel manzaralar eşliğinde katettik. Bir ara yolun her iki tarfındaki
çınar ağaçlarını fotoğraflamak için durduk.
Öğlene doğru vardığımız
Safranbolu’da ilk işimiz Hıdırlık tepesine çıkıp kenti yukarıdan fotoğraflamak
oldu. Daha sonra çarşı içinde dolaşarak fotoğraflar çektik. Cinci Han’ın
avlusunda bir yorgunluk çayı içtik. Avlunun üzerine gölge yapması için gerilen
brandanın fotoğrafik duruşu bizi yine cezbetti ve onu da fotoğrafladık.
Gün akşama yaklaşıyordu ve yola çıkma zamanı gelmişti. Rahat bir yolculuğun sonunda Ankara’ya ulaştık. Üç günlük seyahatimizde bedenen yorulmuş ama bol bol fotoğraf çekerek ve doğayı içimizde duyarak terapi yapmıştık. Yani çok dinlenmiştik.
Gün akşama yaklaşıyordu ve yola çıkma zamanı gelmişti. Rahat bir yolculuğun sonunda Ankara’ya ulaştık. Üç günlük seyahatimizde bedenen yorulmuş ama bol bol fotoğraf çekerek ve doğayı içimizde duyarak terapi yapmıştık. Yani çok dinlenmiştik.
